Hi!

Na de ontzettend mooie tour naar Cape Tribulation was het dinsdag tijd om naar het Great Barrier Reef te gaan. Ik had een tour geboekt naar twee van de mooiste delen van het Reef (zei men). Bij mijn tour had ik twee introductie duiken geboekt. Spannend dus, nooit eerder gedoken, vandaar!

S'ochtend was de check in bij The Reef Terminal vanwaar we vetrokken naar het Reef met een boot voor zo'n 120 mensen. Eerst een kop koffie en kennisgemaakt met mijn tafeldames, twee dames van middelbare leeftijd die het o, zo leuk vonden dat ik alleen reisde en dat voor hen alleen al aanleiding gaf om met mij op de foto te willen..

Alle mensen die een introdive hadden geboekt moesten naar boven om de briefing te krijgen, de signalen te leren en de apparatuur te checken. Slik.. geen ervaring, niks geen oefening, hopla gewoon gaan. Alles werd duidelijk uitgelegd waarna we onze verklaring moesten ondertekenen mocht er iets gebeuren.. slik.. slik..

Ik zat in groep drie en werd met drie andere duikers naar de materiaalcabine gebracht waar ik mijn gewichtsriem, harnas, vinnen, luchttank en masker kreeg. Daar gaan we dan.. Zittend aan de rand van de boot had ik wel weer even het waarom-doe-ik-dit-gevoel. Doorzetten dus.

Met zijn vieren en onze instructeur gingen we een meter onder water om onze signalen te oefenen, water uit ons masker te kunnen halen en onze luchttoevoer zelf te kunnen regelen mocht die uitvallen. Dat ging allemaal goed behalve dat ik het gevoel had dat ik heel erg veel moeite moest doen om een beetje lucht te krijgen en daarbij is het heel raar om niet je adem in te houden als je onder water gaat. Die automatische reflex kun je moeilijk uitzetten. Ik had bijna geen adem en dacht, mazzel, ik ga weer omhoog. Mijn luchttoevoer werd aangepast en onder luidkeelse aanmoedigingen 'come on, Dutchie!!' ging ik weer het water in. Ik was veel meer relaxed, kon goed ademen en dus daar gingen we.

Acht meter onder water, 20 minuten lang. Bizar wat een wereld en een leven zich daar afspeelt; schitterende kleuren, de mooiste vissen, weelderigste koralen, zonneschijn door het water en je eigen ademhaling.. bizar.. je zweeft een beetje door het water en om je heen gebeurt van alles waar je geen weet van hebt wanneer je de zee ziet.. Na 20 minuten gingen we langzaam omhoog, in verband met de druk op je oren en longen, en was ik ook wel weer blij daar te zijn.

S'middags voeren we naar een ander reef, wat nog mooier scheen te zijn. Eerst een uitgebreide lunch aan boord en daarna fijn snorkelen. Tijdens het snorkelen zie de kleuren en structuren van het reef nog duidelijk en beter door het zonlicht wat er op valt. De zee was zo ontzettend blauw, nooit gezien..

Later de dag was het tijd voor de tweede duik en eerlijk gezegd wist ik niet zo goed of ik het wilde doen, mmh, toch wel weer een beetje eng en 40 minuten is lang. Bovendien gingen we nu tot 10 meter diep en dus naar de zeebodem. Wederom kon ik niet weigeren, Dutchie moest en zou duiken. Oke dan.

Deze keer gingen we naar beneden via een touw zodat we sneller op de bodem waren. Na elke meter moest ik mijn oren ' ontpoppen' om de druk weg te halen, gaat heel snel zo onder water. We zwommen tussen de twee reefs, over zeekomkommers, langs grote vissen, zaten op de bodem kijkend naar een enorme schelp, gingen langs koralen, over oude ankers en... ja ja..langs Nemo en zijn familie!

ik was relaxed tijdens de duik en had bijna niet door dat ik onder water was. Alhoewel het best lastig is om je masker watervrij te houden onder water.. en je je eigen ademhaling steeds hoort.. Na deze duik weer naar boven en fijn in het zonnetje liggen op het dek, ik was redelijk uitgeput van de inspanning en het gewicht van de tanks en harnas..

Aangekomen bij de terminal kregen we ons duikcertificaat en werden alle duikers onder luid applaus verwelkomd.. ik was best een beetje trots.. op mezelf.. woohoo!

liefs!