Hee!

das ook wat, twee berichten op een dag. maar dan blijven we wel up to date! Vorige week woensdag reed ik nadat ik James en Colin had afgezet naar Picton. Een rit van 135 kilometer en dat was wel fijn even alleen te doen. Geen muziek, geen pratende mensen alleen het raampje open..

Aangekomen in Picton namen we de ferry naar Wellington. Een tocht van drie uur over de zee en door Malrborough Sounds. Het eerste gedeelte is wederom erg mooi, door bergketens en langs watervallen. Zodra we de zee opgingen merkte ik al dat ik niet goed tegen boten op zee kan. Gelukkig ben ik best moe en kan ik op een bank slapen. Aangekomen in Wellington parkeren we de auto en maken we ons eerste rondje. Meteen valt het op; wat een leuke stad. Veel alternatieve, creatieve mensen, veel straatartiesten en mooie straatjes met leuke boetiekjes en retrocafeetjes.

We gaan naar een holiday park buiten WEllington en vanuit daar hebben we zicht over de oceaan en in de verte het mooie Wellington. De volgende dag is het weer stralend mooi weer in het zogenaamde Windy Welly en drinken we koffie op een terras. Ondertussen kijk ik op mijn telefoon en zie ik dat het 18 december is en rechts van mij staat een kerstboom. En ik zit in de zon.

We gaan naar het museum, kijken naar bandjes, eten ergens in een erg leuk tentje met leuke kunst, kopen een boek in een tweedehands winkeltje en genieten van de stad. De leukste stad in Nieuw Zeeland tot nu toe. S'avonds gaan we naar een ierse pub waar we naar een lokaal bandje kijken die nog niet eens zo slecht zijn. Weer naar het Holiday park om de voglende dag fris en fruitig richting het noorden te rijden. Na eerst langs de langste plaatsnaam ter wereld te hebben gereden; een berg met maar liefst 85 letters in zijn naam, eindingen we de dag in Poranghau. We besluiten naar het strand daar te rijden en daar die nacht te kamperen. Kamperen aan het strand, in nieuw zeeland op 19 december..

De volgende dag rijden we van Poranghau naar Hastings waar we de dag willen zijn om savonds door te rijden naar Napier. Helaas heeft de camper, Hector, er geen zin meer in en de motor valt uit wanneer hij wil. Beetje gevaarlijk als je boven op een berg rijdt met naast je een gigantisch ravijn. Dus wachten we op een monteur die pas over drie uur kan komen.. En we staan buiten de stad.. S'avonds na de reparatie alsnog veilig aangekomen in het zonnige en Art Deco stadje Napier.

het is 20 december en vanavond om twaalf uur ben ik jarig.. Nou ja, NZ tijd dan. Wat betekent dat ik dit jaar tot maandag jarig ben..! Noodless in het park gegeten en s'avonds een partijtje pool gespeeld in de Ierse pub. Later kwamen mijn vrienden uit Napier, die ik vorig jaar tijdens Lowlands had ontmoet, ook en vierden we mijn verjaardag. Leuk om Hamish en Ternagis weer te zien..

De volgende dag, 21 december! S'ochtends met Hamish en Eion taartjes gegeten in een leuk Art Deco koffietentje en natuurlijk mocht ik beslissen wat we die dag gingen doen. Hop, eerst naar het strand! Voor het eerst in mijn leven loop ik op mijn slippers met een zonnestraal op mijn verjaardag, en dat meot gevierd worden! We gaan naar Ocean beach waar hamish en Eion fijn gaaan surfen terwijl ik een boek zit te lezen op het mooie strand. Hierna rijden we naar Te Mata peak, het hoogste uitkijkpunt in Havelock, bij Napier. Supermooi uitzicht maar wel koud zo hoog.. Terug beneden trakteer ik de jongens op een oerhollandse kroket van The Frying Dutchman.. Terug naar Napier om lekker te eten in Lone Star, een leuk restaurant. S'avonds rijden we naar het huis van Hamish en zijn moeder om daar weer te genieten van een bed in plaats van een dun matrasje in een camper. Ook wel zo fijn. En dat op mijn verjaardag..

Maandag naar Taupo gereden waar Eion een skydive wilde doen. Hamish werd enthousiast en hij en zijn vriend Raven gingen mee. Vanuit 15,000 ft uit een vliegtuigje springen, mij niet gezien maar wel leuk om te kijken. Je kon het vliegtuigje helemaal volgen en je zag een klein stipje eruit springen, jaiks. Vol adrenaline naar het centrum gereden en daar lekker wat gegeten om vervolgens maar weer eens afscheid te nemen van vrienden.. Het word bijna een gewoonte.. jemig..

S'avonds naar Tongariro gereden waar we de volgende dag de grote Alpine Tongariro crossing gaan doen.. Slik, een grote hike van maar liefst 19 kilometer lang door een vulkanisch landschap en onder andere Mount Doom uit de Lord of the Rings. Hallelujah.. Om negen uur beginnen en zes uur savonds waren we terug. HEt was gaaf maar zwaar op sommige punten. WE moesten zo'n 560 meter klimmen en misschien lijkt dat niet veel maar wel als je dat mega steil moet doen. het werd bijna mijn dood. Het leek alsof je op de maan liep, heel bijzonder met aan de ene kant de indrukwekkende Mount Doom met daaraan grenzend een enorme rode krater en aan de andere kant sneeuwbergen. Verderop turquoise meren en bergen vol groen. Bizar landschap. Aan het einde, na ongeveer 15 kilometer door oneffen aarde, rotsen, klimmend, door rivieren, over modder had ik het wel gezien. het landschap aan het einde veranderde niet, allen de conditie van mijn voeten.. en de all stars.. De beste hiking schoenen ooit.. (not)

Vroeg naar bed en vanmorgen helaas weer veel regen.. Rijdend naar Rotorua klaarde het op en nu zitten we hier in het stinkende middelpunt van het noordereiland.. Omgeven door rare geuren, geisers rook en zere benen.. ik ga maar eens koken..

FIJNE KERST IEDEREEN! VANUIT HET ZONNIGENZ!

liefs femke